Najstarszy i Najszlachetniejszy Order Ostu (ang. The Most Ancient and Most Noble Order of the Thistle) jest to najwyższy order królestwa Szkocji.
Symbolem Orderu jest oset, czyli narodowy kwiat Szkocji. Motto brzmi "Nemo me impune lacessit" (łac. "Nikt nie prowokuje mnie bezkarnie"). Jego patronem jest św. Andrzej.
Historia
Według legendy, król Szkocji - Achaius, podczas gdy walczył w bitwie pod Athelstaneford, przeciwko saksońskiemu królowi Wschodniej Anglii - Athelstanowi, zobaczył na niebie krzyż świętego Andrzeja. Po czym wygrał bitwę, Mówi się, że Achaius ustanowił order ostu, na cześć świętego Andrzeja w 786r. Legenda ta nie jest jednak wiarygodna, ponieważ obaj królowie żyli w innym wieku.
Inna historia mówi, że Achaius założył Order w 809r. dla upamiętnienia sojuszu zawartego z cesarzem Karolem. Istnieją pewne wiarygodności tej historii biorąc pod uwagę fakt, że Karol musiał zatrudnić szkockich ochroniarzy.
Najwiarygodniejszą legendą, zdaniem historyków jest wydarzenie, w którym król James III 'mianował' oset jako królewską roślinę. Zmieniono nawet monety, które przedstawiać miały ten kwiat. Następnym działaniem było założenie Orderu w XV wieku.
Istnieje ponad 10 legend, o powstaniu tego Orderu, więc pewnie nigdy nie dowiemy się prawdy. Tutaj zamieściłam tylko 3 najpopularniejsze.
Pierwsi Rycerze
- James, hrabia Perth
- George, książę Gordon
- John, markiz Atholl
- James, hrabia Arran
- Kenneth, hrabia Seaforth
- John, hrabia Melfort
- George, hrabia Dumbarton
- Alexander, hrabia Moray
Skład
Królowie Szkocji, później Zjednoczonego Królestwa i Wspólnoty Narodów, służą jako Władcy Orderu. W 1827 roku, George IV zwiększył liczbę członków Orderu do szesnastu członków. Kobiety pierwotnie nie mogły należeć do Orderu, dopiero Jerzy VI mianował żonę Elizabeth Bowes-Lyon - Lady of the Thistle w 1937 roku za pośrednictwem specjalnej ustawy, a od 1987 roku Elżbieta II zarządziła, że wszystkie kobiety mogą należeć zarówno do Order Ostu jak i Orderu Podwiązki.
Od czasu do czasu, do Orderu zostają przyjęci dodatkowi członkowie. Nie wliczają się jednak w skład szesnastu Rycerzy. Członkowie brytyjskiej rodziny królewskiej są przyjmowani przez specjalną procedurę i nazywani są "extra" Rycerzami lub Damami; pierwszy tak przyjęty był książę Albert. Król Norwegii - Olav V, był pierwszym obcokrajowcem, który został przyjęty do Orderu.
Wszechwładca miał prawo wyboru Rycerzy Orderu. Począwszy od XVIII wieku wszechwładca musiał skonsultować swój wybór z rządem. Jerzy VI uważał, że bycie członkiem Orderu Podwiązki i Ostu są wykorzystane jedynie w polityce, a nie nagradzane za rzeczywistą zasługę. Dlatego też, za zgodą Prezesa Rady Ministrów (Clement Attlee) i Lidera Opozycji (Winston Churchill) w 1946 roku, członków Orderu Podwiązki, jak i Ostu wybiera osobiście wszechwładca, nie musząc konsultować swojej decyzji z rządem.
Pierwszym, który zrezygnował z Order Ostu był Jan, książę Argyll w 1710 roku, ostatnim Thomas, hrabia Zetland w 1872 roku. Rycerze i Damy Orderu mogą również zostać pozbawieni tytułu. Taki los spotkał, jak na razie, tylko Johna Erskine 6. hrabię Mar, który stracił zarówno Rycerstwo i tytuł hrabiego po powstaniu w Jacobite w 1715r.
Order składa się z pięciu oficerów: dziekana, kanclerza, odźwiernego, króla armii i sekretarza.
Habit i insygnia
Święto Orderu Ostu odbywa się corocznie w czerwcu lub lipcu. Członkowie noszą habit także podczas koronacji.
W skład habitu wchodzi:
- zielona szata, zakładana na garnitur, lub mundur wojskowy; przez kobiety na długą suknię. Płaszcz związany zielonymi i złotymi frędzlami. Na lewym ramieniu przyczepiona jest gwiazda Orderu.
- kapelusz, wykonany jest z czarnego aksamitu na górze znajdują się białe i czarne pióra.
- łańcuch, wykonany jest ze złota, przedstawione są na nim osty i gałązki ruty.
- zawieszka, noszona jest na łańcuchu. Przedstawia postać św. Andrzeja ubranego w zieloną suknię i purpurowy płaszcz, trzymającego białą salitrę - biały krzyż, który widnieje na fladze Szkocji.
Na uroczyste okazje zakłada się także:
- Gwiazdę Orderu, w środku gwiazdy widnieje zielone kółko otoczone mottem. W kółku widnieje kwiat ostu w polu zboża. Przypina się go na piersi z lewej strony
- riband - taka szeroka, zielona 'wstęga'
- odznaka Orderu, na prawym biodrze, przedstawia postać św. Andrzeja
Po śmierci Rycerza lub Damy, insygnia muszą zostać zwrócone do Central Chancery of the Orders of Knighthood. Odznaka i gwiazda są zwracane osobiście wszechwładcy przez najbliższego krewnego zmarłego.
Kaplica
James VII ustanowił, że oficjalną kaplicą Orderu zostanie Kościół Abbey w Pałacu Holyroodhouse, który został przekształcony w kaplicę. W międzyczasie została ona jednak zniszczona podczas zamieszek w 1688r. Order, nie miał kaplicy aż do 1911r. Później została nią Katedra św. Idziego w Edynburgu.
Przywileje
Z przywilejów mogą korzystać: żony, mężowie, córki, synowie, synowe, oraz zięciowie Rycerzy i Dam.
Rycerze i Damy za nazwiskiem używają także, skrótów "KT", lub "LT", które oznaczają, że są członkami Orderu Ostu.
Przedrostki przed imieniem
- Rycerz - "Sir"
- Dam - "Lady"
- żony Rycerzy - "Lady"
- mężowie Dam, nie otrzymują przedrostka "Sir"
Z przedrostków nie korzystają: członkowie Izby Lordów, oraz rodzina królewska.
Obecni członkowie i urzędnicy
Wszechwładca: Elżbieta II
Rycerze i Damy:
- Andrew, hrabia Elgin i Kincardine
- David, hrabia Airlie
- Robert, hrabia Crawford i Balcarres
- Lady Marion Fraser
- Norman, Lord Macfarlane of Bearsden
- James, Lord Mackay of Clashfern
- David, Lord Wilson of Tillyorn
- Stewart, Lord Sutherland of Houndwood
- Sir Eric Anderson
- David, Lord Steel of Aikwood
- George, Lord Robertson of Port Ellen
- William, Lord Cullen of Whitekirk
- David, Lord Hope of Craighead
- Narendra, Lord Patel
- David, hrabia Home
- Robert, Lord Smith of Kelvin
"Extra" Rycerze i Damy:
- książę Filip, książę Edynburga
- książę Karol, książę Rothesay
- księżniczka Anna, księżniczka królewska
- książę William, hrabia Strathearn
Oficerowie:
dziekan - Very Reverend Professor Iain Torrance
kanclerz - David, hrabia Airlie
odźwierny - Rear Admiral Christopher Hope Layman
król armii - Dr Joseph Morrow
sekretarz - Elizabeth Roads
Zuza
Mam pytanie na inny temat: Jak to jest z tymi świętymi w anglikanizmie? Anglikanizm jest odłamem religii protestanckiej, a protestanci nie uznają świętych, znów jak widać anglikanie mają świętych za patronów, więc jaki jest ten pogląd, postrzeganie świętych przez anglikanów?
OdpowiedzUsuńAnglikanizm uznaje kult świetych z tego co sie orietuje. Mysle ze napisze kiedys notke o tej religii i roznicach miedzy anglikanizmem a katolicyzmem. :)
Usuń