Dzisiaj przyjrzymy się historii sukien ślubnych na przestrzeni wieków w Brytyjskiej Rodzinie Królewskiej.
KRÓLOWA VICTORIA
Jej suknia została wykonana z białej satyny z szeroką falbaną i koronką firmy Honiton. Koronki Honiton są elementem wielu królewskich sukien ślubnych; to rodzaj koronki klockowej wykonanej w hrabstwie Devon. Do tego miała przypiętą miałą broszkę, którą dostała od Alberta jako prezent ślubny (duży szafir otoczony diamentami). Jej kolczyki i naszyjnik również były wykonane z diamentów. Na głowie zamiast oczekiwanej tiary, miała tylko wieniec z kwiatów pomarańczy i koronkowy welon. Wiktoria wyszła za księcia Alberta 10 kwietnia 1840 r.
KRÓLOWA VICTORIA
Jej suknia została wykonana z białej satyny z szeroką falbaną i koronką firmy Honiton. Koronki Honiton są elementem wielu królewskich sukien ślubnych; to rodzaj koronki klockowej wykonanej w hrabstwie Devon. Do tego miała przypiętą miałą broszkę, którą dostała od Alberta jako prezent ślubny (duży szafir otoczony diamentami). Jej kolczyki i naszyjnik również były wykonane z diamentów. Na głowie zamiast oczekiwanej tiary, miała tylko wieniec z kwiatów pomarańczy i koronkowy welon. Wiktoria wyszła za księcia Alberta 10 kwietnia 1840 r.
KSIĘŻNICZKA KRÓLEWSKA, VICTORIANajstarsza córka królowej Wiktorii, poślubiła księcia Fryderyka Pruskiego, później Fryderyka III, cesarza niemieckiego i króla pruskiego, 25 stycznia 1858 r. W kaplicy królewskiej, Pałacu św. Jakuba. Sukienka księżniczki Wiktorii została wykonana z białej tkaniny Moiré Antique. Tkanina o falistym wyglądzie, ozdobiona została trzema falbanami wykonanymi z koronki Honiton. Szeroka falbana dodatkowo wszyta w talię i rękawy. Koronkę zdobiły róże, koniczynki i osty - emblematy Anglii, Irlandii i Szkocji. Dół sukni ozdobiony był wieńcami z pomarańczy i kwiatu mirtu, ten ostatni był kwiatem symbolizującym Niemcy (ojczyznę jej narzeczonego). Duży bukiet tych samych kwiatów został umieszczony również na środku gorsetu.
KSIĘŻNICZKA ALICJAŚlub księżniczki Alice i księcia Ludwika Hesji miał miejsce w Dining Room of Osborne House 1 lipca 1862 roku. Ślub odbył się zaledwie siedem miesięcy po śmierci księcia Alberta, a rodzina królewska była jeszcze w głębokiej żałobie. 21 kwietnia 1862 r. Królowa Wiktoria napisała w swoim dzienniku: "O, moje serce tonie, gdy myślę, że muszę przejść przez to wszystko sama!". Z tego powodu uznano, że sukienka panny młodej musi być skromna, dlatego postawiono na prosty krój wzbogacony koronką Honiton oraz wieńcami kwiatów pomarańczy i mirty.
KSIĘŻNICZKA HELENAKsiężniczka Helena wyszła za księcia Christiana Schlewsig-Holstein w Zamku Windsor 5 lipca 1866 r. Jej biała sukienka nawiązywała do sukienek jej matki i siostry. Koronki Honiton użyto przy welonie i falbanach. Suknia wzbogacona została o róże, bluszcz i mirt. Mirt od dawna kojarzył się ze ślubami, ponieważ w języku kwiatów symbolizuje miłość. Na welonie Heleny znajdowały się kwiaty pomarańczy i mirtu. Królowa Victoria napisała w swoim dzienniku, że "suknia ślubna Lenchena [Heleny] była z białej satyny, obszyta jedną wspaniałą falbanką z koronki Honiton, pierwotnie wybraną dla mnie, przez najdroższego Alberta i wieńce pomarańczowych kwiatów i mirtów, oraz bardzo długi tren, obszyty tą samą koronką i kwiatami ".
KSIĘŻNICZKA ALEXANDRA Z DANII
Księżniczka Aleksandra poślubiła księcia Alberta, księcia Walii w kaplicy św. Jerzego, Zamku Windsor 10 marca 1863 roku. Później mieli zostać królową Aleksandrą i królem Edwardem VII - dlatego mając to na uwadze, suknia ślubna została zaprojektowana jak dla przyszłej królowej. Biała, jedwabna sukienka była ozdobiona girlandą kwiatu pomarańczy i obszyta koronką Honiton w patriotycznym wzorze róż, koniczynek i osetów. Jako prezent ślubny, książę Albert dał Alexandrze zapętloną perłę i diamentowy naszyjnik oraz kolczyki z w kształcie kropelek.
KSIĘŻNICZKA LOUISE
21 marca 1871 roku, księżniczka Louise, szóste dziecko królowej Wiktorii, poślubiła markiza Lorne (dziedzica księstwa Argyll) w kaplicy św. Jerzego w Zamku Windsor. Biała, jedwabna suknia ślubna Louise została ozdobiona symbolami narodowymi i królewskimi. Dodatkowo wzbogacono ją o kilka koronkowych falbanek Honiton z kwiatami. Welon również został wykonany z koronki Honiton i został przypięty do włosów na wsuwki, które były prezentem ślubnym od rodzeństwa, księcia Arthura, księcia Leopolda i księżniczki Beatrice.
KSIĘŻNICZKA LOUISE MARGARET Z PRUS
Ślub księżniczki Louise Margaret i księcia Arthura, księcia Connaughta odbył się 13 marca 1879 r. Suknia odzwierciedlała jej europejskie pochodzenie. Choć zrobiona była ze zwykłej białej satyny i ozdobiona tradycyjnymi liśćmi mirtu, powstała na Śląsku! Koronka, która była umocowana do 4 metrowego trenu i welonu została zrobiona przez firmę Point d'Alençon. Oczywiście nie mogło tutaj zabraknąć kwiatów pomarańczy i mirtu.
HELENA, KSIĘŻNICZKA WALDECK-PYRMONT
Księżniczka Helena poślubiła najmłodszego syna królowej Wiktorii, księcia Leopolda, 27 kwietnia 1882 r. w kaplicy św. Jerzego w Zamku Windsor. Sukienka Heleny została uszyta w Paryżu i była zrobiona z białej satyny, ozdobionej tradycyjnym kwiatem pomarańczy i mirtem oraz obszytym fleur-de-lis. Suknię ponownie wykończono koronkami Point d'Alençon. Długi tiulowy welon zamocowany był na głowie panny młodej za pomocą diamentowej tiary i wieńca z kwiatów pomarańczy i mirtu.
KSIĘŻNICZKA BEATRICEKsiężniczka Beatrice, najmłodsze dziecko królowej Wiktorii, poślubiła księcia Henryka z Battenberga w kościele St Mildred w Whippingham, 23 lipca 1885 roku. Biała atłasowa sukienka Beatrice i koronkowy gorset był obszyty pomarańczowym kwiatem i białym wrzosem. Beatrice była miłośniczką koronek - jedną z jej najcenniejszych rzeczy była tunika z koronki z d'Alençon, która należała do Katarzyny Aragońskiej. To właśnie Beatrice, jako jedyna córka, dostała zgodę od matki, aby założyć welon z jej własnego ślubu.
KRÓLOWA MARY TECK
Dla księżniczki Marii z Teck (późniejszej królowej Marii), oblubienicy przyszłego króla Jerzego V w lipcu 1893 roku, wybór był prosty. Postawiła na elegancką biało-srebrną sukienkę. W jej tren doczepione zostały koraliki ze srebra i białego brokatu, dodatkowo wzbogacony haftowanymi różami, osetami i koniczynkami, a jej mały koronkowy welon zapięła na diamentową różę Yorku. Sukienka została zaprojektowana przez Arthura Srebrna, z Silver Studio, który był znany z projektów w stylu Art Nouveau i wzorował się głównie na sztuce japońskiej. Mary kontynuowała tradycję noszenia przez pannę młodą kwiatu pomarańczy, więc umieściła małe wieńce na popiersiu sukienki i we włosach. W sukience znalazły się również koronki Honiton, które należały do jej matki.
KRÓLOWA MATKALady Elizabeth Bowes-Lyon wyszła za przyszłego króla, Jerzego VI w 1923 r. Białe róże Yorku pojawiły się po obu stronach wianuszka z kwiatów pomarańczy, utrzymując welon z koronki Flandrii. Jej suknia została wykonana w średniowiecznym stylu, na ramiączkach. Wykonana z jedwabiu w kolorze kości słoniowej, z paskami ze srebra z dodanymi perełkami. Suknia posiadała dwa treny, jeden zapinany był na biodrach, drugi ciągnął się aż od ramion.
KRÓLOWA ELŻBIETA II
Księżniczka Yorku wyszła za księcia Filipa w listopadzie 1947 r. Jej suknię ogłoszono wtedy dziełem sztuki. Składała się z ponad 10 000 pereł i kryształów. Sukienka została zaprojektowana przez Sir Normana Hartnella, który inspirował się dziełem Sandro Botticelli "Wiosna". Dół sukni został wykonany z satyny nazwanej Duchesses. Gorset dopasowany, z dekoltem w kształcie serca i długimi obcisłymi rękawami, został wzbogacony o haftowane róże i perły splecione w kształt kłosów pszenicy. Gorset dookoła obszyty został kwiatami pomarańczy, przeźroczystym tiulem, perłami i diamentami. Na białym, tiulowym welonie przymocowana została tiara. Tren wyszyty w kształt wachlarza miał długość 14 stóp, wykonany został z jedwabiu w kolorze kości słoniowej. Na jego granicach znajdowały się haftowane róże i kłosy pszenicy.
KSIĘŻNA DIANALady Diana Spencer wzięła ślub z księciem Walii w lipcu 1981 r. Na swój wielki dzień wybrała sukienkę zdobioną małymi cekinami i perłami, które symbolizować miały serce. Wykonana została z jedwabnego materiału w kolorze kości słoniowej, wzbogacona koronkowymi falbanami zdobiącymi dekolt i rękawy, zaprojektowanymi przez Davida i Elizabeth Emanuel. Dopasowany gorset posiadał koronkowe wstawki (koronki należały do królowej Marii), a dół sukni i tren ozdobiono koronkami mieniącymi się perłami i cekinami. Welon wykonano z tiulu w kolorze kości słoniowej spleciony z cekinami i perłami. Na głowie miała rodzinną tiarę Spencerów. Motyw z sukni przeniesiony został także na materiał na butach panny młodej.
SOPHIE, HRABINA WESSEX
Sukienka ślubna Sophie Rhys Jones została zaprojektowana przez Samantę Shaw i była zrobiona z ręcznie farbowanej jedwabnej organzy i ręcznie farbowanej jedwabnej krepy. Była długa, miała długie rękawy, delikatna, skromna i elegancka. Przy dekolcie znajdowały się rzędy pereł i kryształków Na sukience umieszczono 325,000 szklanych i perłowych koralików. Welon był o metr dłuższy niż tren i zrobiony został z jedwabnego tiulu. Do tego dobrała czarno-biały naszyjnik z pereł, przeplatany białymi i złotymi liniami oraz pasującą parę czarno-białych, perłowych kolczyków, zaprojektowanych przez księcia Edwarda.
CAMILLA, KSIĘŻNA KORNWALII
Księżna Kornwalii wyszła za mąż za księcia Walii 9 kwietnia 2005 roku. Sukienka, zaprojektowana została przez Robinsona Valentine z szyfonowego materiału. Całość zdobiła jednak jasnoniebiesko-złota szata i toczek wykonany z piór.
KSIĘŻNA KATE
Catherine Middleton zleciła wykonanie swojej sukni ślubnej firmie Alexander McQueena. Kate chciała nawiązać do wiktoriańskiego stylu, zachowując prostotę i elegancję. Satynowy gorset w kolorze kości słoniowej był lekko rozszerzony w biodrach i zwężony w talii. Gorset pokryty maszynowo robionymi koronami w kształcie kwiatów, które następnie były nakładane na jedwabną siatkę przez pracowników z Royal School of Needlework, z siedzibą w Hampton Court Palace. Z tyłu znajdowało się 58 guzików gazaru i organzy, które zapina się za pomocą pętli Rouleau. Dół sukienki został wykonany z materiału w kolorze kości słoniowej i białej atłasowej gazary. Tkaniny, pochodziły z brytyjskich firm i zostały specjalnie pozyskane przez Sarah Burton. Tren miał ponad 3 metry.
KSIĘŻNA MEGHAN
Suknia Meghan Markle została zaprojektowana przez uznaną brytyjską projektantkę, Clare Waight Keller. W ubiegłym roku Waight Keller została pierwszą kobietą, która dostała posadę jako dyrektor artystyczny w historycznym francuskim domu mody Givenchy. Gładkie linie sukienki zostały osiągnięte za pomocą sześciu pieczołowicie ułożonych szwów. Otwarty dekolt w stylu bateau, który z wdziękiem ujędrnia ramiona i podkreśla smukłą talię panny młodej. Smukłe, trzy czwarte rękawy dodają nutę wyrafinowanej nowoczesności. Jedwabny materiał ma miękki, matowy, śnieżnobiały połysk. Na welonie znajdowały się charakterystyczne motywy kwiatowe dla każdego kraju Commonwealthu.
Świetny post temat królewskich sukni ślubnych chyba nigdy się nie znudzi widać jaką przeszły ewolucję od przepychu i falbanek królowej Victorii do prostoty i elegancji księżnej Meghan
OdpowiedzUsuńA dlaczego pominięto Sarah i Annę oraz Małgorzatę?
OdpowiedzUsuńTeż to zauważyłam
UsuńNo właśnie dlaczego nie ma nic o Annie, Małgorzacie i Sarze ?
UsuńBardzo ciekawa notatka
OdpowiedzUsuńPatrzę sobie na te zdjęcia. Mam na starym komputerze całą kolekcję :) I choć zawsze podobały mi się dawne stroje, to muszę powiedzieć, że jak na tamte czasy, nigdy nie podobała mi się suknia księżniczki Heleny. Powinni zrobić zdjęcie z przodu. Choć może zalega w jakimś kącie archiwum. Lecz to nic w porównaniu z tym, że w rosyjskiej rodzinie carskiej wszystkie suknie ślubne były identyczne i nie ma ani jednego zdjęcia. A Alice to w ogóle miała pecha. Nie miała nawet tortu ślubnego :( Moim zdaniem brakuje w tym zestawieniu sukni księżniczki Maud. W końcu została później królową Norwegii.
OdpowiedzUsuńooo, jaka niespodzianka, według terminarza ten post miał być opublikowany za 3 dni :)
OdpowiedzUsuńbrakuje mi sukni np. księzniczki Malgorzaty, sukien ksiezniczki Anny, sukni Sarah Chatto, Zary, Sarah Ferguson...
OdpowiedzUsuńBoże, królowa Wiktoria musiała być naprawdę fizycznie i w ogóle zdrowotnie silną kobietą - urodzić tyle dzieci, nie umrzeć przy żadnym porodzie i jeszcze żyć i panować tyle lat, wow :)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy i wyczerpujący post! Ale przy takiej skrupulatności co do opisania sukni licznego potomstwa królowej Wiktorii wyraźnie w oczy rzuca się brak sukni Sary Ferguson i księżniczki Anny
OdpowiedzUsuńBrakuje mi księżniczek Małgorzaty i Anny oraz Sary, księżnej Yorku. :)
OdpowiedzUsuńKsiężna Kate będzie dziś obecna na paradzie i mszy w Westminster Abbey
OdpowiedzUsuńMnie zawsze nie podobała się suknia Diany. Taka wymięta i kremowa , jakby pożółkła . Może taka wtedy była moda, ale dla mnie to jedna z najbrzydszych sukni ślubnych jakie kiedykolwiek widzialam, nie tylko w rodzinach królewskich , ale w ogóle.
OdpowiedzUsuńWtedy była taka moda i suknia Diany była marzeniem niemal każdej młodej kobiety; ciekawe za 30/40 lat jak oceniana będzie tak chwalona w obecnych czasach suknia Kate
UsuńCiekawy post, ale niestety niekompletny. Nie wspomniano u sukniach księżniczki Małgorzaty oraz Sarah, księżnej Yorku. Szkoda, bo moim skromnym zdaniem suknia Sarah była piękna, mimo że ślub odbył się ponad 30 lat temu,nadal w pewnym stopniu mnie zachwyca
OdpowiedzUsuńDokładnie, Księżna Diana była delikatną, młodą kobietą, a w tej sukni wyglądała jakby topiła się. Była taka ,,przygnieciona". Dziękuję za notatkę. Pozdrawiam komentujących i czytających:)
OdpowiedzUsuńJakie małżeństwo taka suknia...
UsuńSuper notatka fajnie jest zobaczyć suknie ślubne od czasów królowej Victori
OdpowiedzUsuńPiękny przegląd sukien ślubnych,który pokazuje,jak zmieniały się mody.
OdpowiedzUsuńW czasach Wiktorii i jej córek królowała koronka i kwiaty pomarańczy.Dopiero w XX wieku zwrócono się ku tiarom i bardziej prostszym fasonom,aby za Diany osiągnąć potężne rozmiary...kiczu.Kate wróciła do wiktoriańskiego stylu (okazuje się,że pomysł na patriotycznie symboliczną koronkę był bardzo popularny).Meghan reprezentuje w tym zestawieniu ascetyczną elegancję.
Każdy może coś tutaj dla siebie znaleźć i każda suknia jest piękna,jeśli podoba się pannie młodej.