Projektanci księżnej Diany - Elizabeth i David Emanuelowie

 Para brytyjskich kreatorów mody, Elizabeth i David Emanuelowie, z pewnością byli najważniejszymi projektantami w pierwszych latach działalności publicznej Diany.

Wystarczy wspomnieć, że to oni właśnie zostali poproszeni o uszycie sukni na ślub stulecia - sukni, która utrwaliła ich nazwisko w pamięci fanów rodziny królewskiej. Niesłychanie obfita i bogata kreacja, z bufiastymi rękawami i szeroką spódnicą, była doskonale w stylu lat 80 i stała się najczęściej kopiowaną suknią ślubną w historii.

Jednak Emanuelowie tak naprawdę zasłynęli jeszcze wcześniej, a mianowicie w lutym 1981, kiedy to zaprojektowali strój na pierwsze publiczne wystąpienie Diany po ogłoszeniu zaręczyn. Był to uroczysty bankiet, na którym przyszła księżna poznała m.in. księżną Grace z Monako i jej syna Alberta. Młodziutka lady Spencer pojawiła się na przyjęciu w sukni z czarnej tafty, bez rękawów, z dekoltem w kształcie serca idealnie podkreślającym biust. Kreacja wywołała lekki skandal i krytykę księcia Karola: była czarna, a członkowie rodziny królewskiej powinni ubierać się na czarno tylko w okresie żałoby, a oprócz tego bardzo mocno wycięta. Jednak Diana wyglądała w niej przepięknie.

Zupełnie inna w stylu była błękitna suknia, noszona przez księżnę przy wielu okazjach, m.in. na koncercie charytatywnym w Cardiff. Uszyta z cieniutkiej tkaniny, wyszywanej pajetkami i cekinami, ozdobiona falbankami przy dekolcie była kreacją idealnie odzwierciedlającą styl Diany na początku lat osiemdziesiątych - lekkie, zwiewne suknie jak dla “księżniczki z bajki” stanowiły najważniejszy jego element.

Inną sensacyjną suknią Emanuelów była turkusowa kreacja na jedno ramię, z przedłużoną talią i kokardą na ramieniu. Księżna założyła ją na bal w Melbourne w 1985 roku, dodając do niej srebrne pantofelki, noszone w tamtym okresie bardzo często (miały niewielkie obcasy, dzięki czemu Diana nie była wyższa od Karola) oraz wspaniałą biżuterię: kolczyki ze szmaragdami wykonane przez Wartskiego, które dostała w prezencie ślubnym od męża, oraz naszyjnik ze szmaragdami noszony jak tiara na czole.

Na uroczysty obiad w ambasadzie niemieckiej w 1986 roku Diana postawiła na suknię wykonaną z jedwabiu i organzy w kolorze białym, dekorowaną złotymi haftami, pajetkami i sztucznymi perełkami. Suknia miała krój niemal taki sam jak czarna suknia z tafty noszona tuż po zaręczynach, jednak tym razem Diana założyła do niej długie białe rękawiczki oraz tiarę Spencerów. Kreacja ta została sprzedana na aukcji charytatywnej w Nowym Jorku za kwotę 25 tysięcy funtów.

Zupełnie w innym stylu była suknia noszona przez Dianę w tym samym roku w Arabii Saudyjskiej. Uszyto ją z połyskliwego materiału w kolorze czerni i bieli, ozdabiając szerokimi, bufiastymi rękawami i ciekawą pasiastą kokardą na biodrze. Zgodnie z surowymi regułami ubioru obowiązującymi w tym kraju, kreacja miała niewielki tylko dekolt i całkowicie zakryte ramiona. Diana zdecydowała się tego dnia założyć królewską tiarę i kolczyki z perłami.

Choć Emanuelowie projektowali dla księżnej głównie suknie wieczorowe, to Diana nosiła też niekiedy ich stroje dzienne, z których największą sławę zdobył niebiesko - zielony płaszcz w kratę. Miał luźny fason i szerokie ramiona, a księżna założyła do niego zielony kapelusz z wygiętym rondem oraz zielone pantofelki. W tym stroju Diana pokazała się w trakcie wizyty w Wenecji w 1985 roku.

Autor wpisu: Ola z www.studiaparlaama.pl/